ث
ب
ا
س
س
@ خدا
سالهاست گریه نکرده نکــردم ..
دلــــــــــــــــم خــــون اسـت
بلـــد نیســتم گـــریه کـنم ..
به این فکـر میــکنم که کجا را ببٌــرم
تـا از سنگــینی ایـن دل خــون رهــا شوم ...
عـاقــبـت " روزی " ســـــیر در آغـوشـــــت مـی کــــــشم
چـــنـان مـی فــــــشـارمـت در خــود
کـه گـویـی پـاره ای از تــــنم می شــــــــوی
و تـــو ...
رفـــتـه رفـــتـه پـیـــــــــلـهء غـمــــــــها
بـه دســـــتـان فــرامـوشـــــی خـواهــی ســــــپـرد ...
حـتـــی اگــر بــرای " شــــبـی " بـاشــــد
و آرزوی دیـــدن سپــــــــیـده را از یـاد مـی بــــری
لـبــــــخند تـو
نهــــایـت آرزوی مـن اســــت
چـه مـی دانـــی تـو ...
ســـر چـــــــشمـهء شــادی مـن سـالـهاســت
کـه از لـبـــــهای تـو جـاری مـی شــود ..
سالهــــا پـرسـیــدنـد
خــوبـی؟
و مـن پـاســـخ دادم
تـو خــــوب بـاشـی،مـن هـــم خـــوبـم ...
ولـی افـــسوس کـه نـه آنـــها دانســــتـند چـه می گــویـم،
و
نـه مــن آمــوخــتـــم کـه بـا خــوبـی خـودم خـــوب باشـــــم
بــــانـــوی آوازهـــــای
نـــســـــــــــروده ام
ای شـــعــــر نـانوشـــــتــهء هــنـــوزم
بــرای بـــا تــو بــودن
شـــــراره هـــای جــــســــم ســـردمــن
زمــــیــنــی را بــه آتــش کــشـــیـده
تــــــو
نــگـــــران
مــــــن
مــبـــــاش کـــه مــن نـــیــز
خــــدایـی دارم
بگــــذار تـــا
مــــن
انـــتــظــــــار
تــــــو
را بـــر دوش چــشـــمهــــایــم کـــشــم
تـــا خــــدای مـــن بــر
شـــــیــریــنــی رســـانـــدنــم بــه تـــو
بــــیـــفـــزایـــد
حــوصـــلـــه کــن بـــانـــوی مـــن
حـــوصـــلـــه کـــن
ســخـــتــی ایـــن دوری زیـــاد نـیــســت
هـــمـــیــن یــکــی دو روز عــمـــر اســـت
فــقــط هـــمـــیــن یــک دنـــیـــا
فــقــط هـــمـــیـــن ...!
@خدا
در دل دیـوار زخمــی از شکــافی نقـش دیــر
دیـــر تر از آن دلــی در سیـــنـه از زنـجــــیر سیــر
سیــر تر از دل، خـودی در خـویشـــتن زنـدانیــم
در حصـار خـویـش در تکـرار راهــی نـا گـذیـر
شـوق امـیدی کـه بـا آن راه خـود تا مســکنم
آرزویـی تـا بـه آن مهــر سکـــوتی بشــکنـم
نیــستی سـرشـار هســتی تـا بـه دامانـش شـوم
مســت در دامـانـشاز زنـدان خـامـش پـر زنـم
سرودیست همه ساده دراین دفترقلبم
چوشود باز...پراز راز
که آورده به طربم
همه دستانم اگر خالی ومثل گل دردم چو نخواهم که کسی فتح کند قله سردم
همه عمر اگر افسوسم و در حسرت عشقم
تو یی همه بهشتم
توزیبایی وافسوس که من پیش توزشتم
اگرغرق تماشای تو دزدانه نشستم
اگرگم شده ام باز بدنبال تو گردم...نگسستم
تو یی خواب وخیالم...تو یی چاره حالم
نه این همه عالم
تو یی نیکترین بختم وفالم
اگر بد به خودم بد به تو کردم
نه زیادم و اگر کم و پر از غم
نه شادم واگر غنچه زردم...
چه زیبا شده آن شعر قشنگی
نه هشیار...که در مستی و رو یا
چو مستانه سرودم..چه ناب از تو نوشتم...
همه بیت تو زیباست و بیت من مسکین همه حاشا
همه غرق تمنا..همه دلتنگی دنیاست در اینجا
در این قالب طاقت شده هردم...
همه خون است..همه موج به دریا
بجوشد بخروشد.....به کاشانه قلبم
که با مهر سکوتی...
دروازه این سینه ببندم
که جاری نشود سیل چو رودی...
پر از موج...
پر از غم...
نکند باز تو غمگین شوی از قصه دردم.
@خــدا
دوســــت داشـــــتـنت
مثــل آتــش می مـاند ...
نـه می تـوانـم تـو را لـمــــس کـنم،
نــه در آغــــوش کــــشم و نـوازش کـنــــم
ولـی کـنــج خـانهء قـلـــــبم را روشــن کـــرده
و هـســـــــــــتـی ام را گـــرم
بـمـــان کــه حضــورت به جـانـم
زنـدگـی می بخـــــــشد
تعداد صفحات : 7